Czyli krótka historia organów podatkowych w Holandii- Belastingdienst
Tajemniczy Belastingdnienst, czym on dokładnie jest, czym się zajmuję, jak i kiedy powstał? W tym krótkim artykule chciałbym przybliżyć ten tajemniczy i niezbadany dla wielu rodaków, ale również dla samych holendrów urząd skarbowy.
Belastingdienst to inaczej urząd skarbowy w którym osoby pracujące na terenie Holandii rozliczają swoje podatki, ale nie tylko. Belastingdienst zajmuję się także nadawaniem numerów BSN, przyznawanie ulg i dodatków.
Podatki we wczesnym średniowieczu
Płacenie podatków rozpoczęło się już bardzo dawno temu. Podatek tzw. „bede” pobierany był już we wczesnym średniowieczu. Pobierał go panujący na danym obszarze monarcha. Hrabiowie i inni właściciele ziemscy pobierali podatki od swoich poddanych a następnie część z nich przekazywali swojemu królowi. W wczesnym średniowieczu rozpoczęto również pobieranie opłat za korzystanie z rzek, dróg i mostów. Dochody z tych wpłat trafiały do królewskiego skarbca. Wraz ze wzrostem handlu i powstaniem władz miejskich wprowadzono podatki od towarów (akcyza). W wielu holenderskich miastach nadal można znaleźć średniowieczne budynki, w których min. ważono towary i nakładano na nie akcyzę Pod koniec średniowiecza z podatków korzystali nie tylko sami władcy. Dochody przeznaczano również na rzecz miast i ich mieszkańców. Na przykład poprzez wzmacnianie murów obronnych i budowę ulic.
Pochodzenie Urzędu Skarbowego
W następnych stuleciach wprowadzono i usuwano różne podatki, ale nie było jeszcze podatków ogólnokrajowych. Zmiana nastąpiła na początku XIX wieku. Wprowadził ją Aleksander Gogel (1765-1821) który był wówczas ministrem finansów. Wprowadził krajowy system podatkowy, który obowiązywał w całej „Holandii” – znajdującej się pod panowaniem francuskim. Administracja Podatkowa i Celna została utworzona w celu nakładania i pobierania podatków.
Holenderski system podatkowy
W 1821 r. francuski system podatkowy został zastąpiony systemem podatkowym „holenderskim”. To stanowi podstawę obecnego systemu. W drugiej połowie XIX wieku – w okresie uprzemysłowienia – w większym stopniu uwzględniano różnice w dochodach. Zniesiono zatem wszystkie rodzaje akcyzy na ważne artykuły spożywcze.
Podatek dochodowy i podatek majątkowy
Pod koniec XIX wieku wprowadzono pierwsze podatki od dochodu i majątku. W 1914 r. wprowadzono ustawę o podatku dochodowym od dochodów z pracy, działalności gospodarczej i majątku. Od 1915 roku niebieskie koperty zaczęły były doręczane do mieszkańców Holandii. Niebieski kolor dobrze wyróżniał się spośród innych kopert. Później pojawiły się kolejne podatki. Na przykład podatek rowerowy (1924), podatek drogowy (1926), akcyza na benzynę (1931) i podatek od sprzedaży (1934).
Okres powojenny
Po II wojnie światowej potrzebne były pieniądze na odbudowę Holandii. Dlatego zmieniono system podatkowy. Na przykład podatek od pracy i zysku został obniżony, a podatek od sprzedaży wzrósł. Pierwsze składki zostały pobrane z tytułu nowych przepisów ubezpieczeniowych. Było to konieczne do zbudowania państwa opiekuńczego. Służba Informacji i Śledztw Podatkowych (FIOD) została utworzona w celu wykrywania oszustw podatkowych.
Podatek od sprzedaży staje się VAT
W 1968 r. podatek obrotowy został zastąpiony nowym systemem VAT. Ceny podstawowych artykułów pierwszej potrzeby były niskie. Wszystkie inne towary zostały opodatkowane według wysokiej stawki. Ponadto wprowadzono akcyzę na napoje bezalkoholowe, podatek od ubezpieczeń i podatek od przeniesienia własności.
Zautomatyzowana kontrola
W przeszłości administracja podatkowa i celna koncentrowała się głównie na osobistym sprawdzaniu. Obywatele składali deklaracje, a inspektor podatkowy sprawdzał, czy deklaracje są prawidłowe. Ze względu na wzrost liczby podatników i przepisów podatkowych, Administracja Podatkowa i Celna musiała zrezygnować osobistego sprawdzania deklaracji podatkowych a w tedy pojawiły się komputery. Administracja Skarbowa i Celna jako jedna z pierwszych organizacji rządowych wykorzystała możliwości automatyzacji.
Więcej osobistego wsparcia
W latach 80. i 90. stało się jasne, że sprawdzanie deklaracji to za mało. Potrzeba było więcej, aby obywatele i przedsiębiorstwa mogli zarządzać swoimi sprawami podatkowymi. Przepisy ustawowe i wykonawcze były często tak skomplikowane, że bardzo potrzebne było wsparcie ze strony Administracji Podatkowej i Celnej. Były kampanie informacyjne i kampanie społeczne. Sławę przyniosły reklamy fiskusa. Był telefon podatkowy, pomoc przy rozliczeniach podatkowych, strona internetowa, liczniki i centra wsparcia.
Tymczasem zakres zasobów znacznie się powiększył. Od „miękkich” środków, takich jak e-mail czy telefon, po poważniejszą interwencję z zachowaniem należytej staranności, a nawet dochodzenie prowadzone przez FIOD.